زهی در کوی عشقت مسکن دل

چه می خواهی ازین خون خوردن دل

چکیده خون دل بر دامن جان

گرفته جان پرخون دامن دل

از آن روزی که دل دیوانهٔ توست

به صد جان من شدم در شیون دل

منادی می کنند در شهر امروز

که خون عاشقان در گردن دل

چو رسوا کرد ما را درد عشقت

همی کوشم به رسوا کردن دل

چو عشقت آتشی در جان من زد

برآمد دود عشق از روزن دل

زهی خال و زهی روی چو ماهت

که دل هم دام جان هم ارزن دل

مکن جانا دل ما را نگه دار

که آسان است بر تو بردن دل

چو گل اندر هوای روی خوبت

به خون درمی کشم پیراهن دل

بیا جانا دل عطار کن شاد

که نزدیک است وقت رفتن دل